Chociaż świat jest pełen cierpienia, to jest też pełen zwyciężania go.

Genia

Ostatnio zastanawiałam się, czym tak naprawdę jest „sposób myślenia”.

Plastyczność można porównać do śniegu na górze zimą. Ponieważ śnieg jest miękki, możemy wybrać wiele tras, którymi zjedziemy na nartach z góry. A właśnie dlatego, że jest miękki, jeśli będziemy wybierać ciągle tę samą trasę, to wyznaczymy szlak, w którym z czasem wyrobi się koleina i już tam zostaniemy – twierdzi Doidge.

A co neuroplastyczność ma wspólnego z naszą sprawnością fizyczną?

Kiedy miałam nieco ponad 20 lat, w ciągu trzech lat straciłam na wadze 45 kilogramów. Kiedy tylko pojawia się ten temat, wszyscy zadają mi pytanie, jak to zrobiłem. Zawsze wydają się nieco rozczarowani, kiedy słyszą odpowiedź: „Biegałam i jadłem bardziej ostrożnie”.

Pewnie moja odpowiedź powinna być bardziej wyszukana. Może trzeba mówić, że uprawiałam tajemniczą tybetańską medytację, podczas której traciłam dziewięć kilogramów w ciągu 20 minut albo że miałam w garażu ukryte nanoroboty, które żywiły się moim tłuszczem.

Genia

Tak naprawdę, technika tracenia zbędnych kilogramów jest prosta: więcej ruchu i ćwiczeń, mniej jedzenia.

Dla mnie najtrudniejszym aspektem tego procesu była zmiana „sposobu myślenia”, zerwania ze starymi nawykami i wykształcenie nowych, zdrowych zwyczajów.

Poradniki jak „przestawić” swój mózg w ciągu 21 do 30 dni tylko zwodzą czytelników. Zwykle, aby wyblokować stary sposób myślenia i pozwolić rozwinąć się nowemu, potrzebny jest istotny kryzys.

A więc dlaczego ja byłam w stanie dokonać takiej zmiany?

Genia

Zmiana rutyny

Aby zerwać z negatywnym sposobem myślenia i wykształcić zdrowsze zachowania, potrzebna jest często jakaś wyraźna zmiana w życiu. Zmiana sytuacji osłabia sposób myślenia, który przyzwyczajony jest do określonych okoliczności.

- Lekarze zalecają pacjentom, aby z pewnymi dolegliwościami walczyli w czasie wakacji i urlopów. Zaobserwowano, że brak rutyny pozwala ludziom oduczać się pewnych zachowań .

Jeśli chodzi o mnie, to najwięcej kilogramów straciłam, kiedy zmianie uległa codzienna rutyna. Przeprowadziłam się, aby odbyć staż. Skończyłam studia i rozpoczęłam pracę.
Zamiast w dzień, zaczęłam pracować w nocy. Plan dnia stał się bardziej zorganizowany. Nic specjalnie nie rozpraszało mojej uwagi. Łatwiej było włączyć sport do moich codziennych, regularnych zajęć.

I chociaż nikomu nie polecam bezrobocia jako remedium na utratę wagi, to moje dwa najbardziej skuteczne miesiące odchudzania pokryły się z dwoma miesiącami bez pracy w 2001 roku.

Miałam wówczas nie tylko dużo czasu na bieganie, ale również ogarnęła mnie paranoja, że zostanę bez pieniędzy i jadłam bardzo mało. A więć?
Nie związany z sytuacją kryzys pomaga zmienić nasze zachowanie.